FANtv-nl-logo-mobile

Klushuis Naarden - week 7 + 8

In de verbouwing worden deze week twee tuinschermen geplaatst. Daarvoor moet eerst een stevige basis gemaakt worden van palen in beton. Ondertussen houden de klussers zich bezig met het maken van een scheidingswandje en een tafelblad.



Terugblik week 7


Ondanks het slechte weer zijn we vorige week stug doorgegaan in de tuin van Lous met het aanbrengen van de vlonderplanken. Eérst is de vloer in de keuken geëgaliseerd voordat het vloerkleed van stro gemaakt kon worden om het staleffect in het voormalige koetshuis nog eens éxtra te benadrukken. De vorderingen in de keuken komen in week 9 aan bod. Dan gaan we nu verder met het plaatsen van de palen voor de tuinschermen. 


Tuinschermen


We plaatsen deze week twee tuinschermen. Daarvoor moeten eerst tuinpalen in de grond worden gezet. Die palen zijn van hardhout en meten 7x7cm. Voor het vastzetten van de palen wordt “NoMix 125” van Beamix gebruikt. Dit is een kant en klare droge cementgebonden mortel, ideaal voor het vastzetten van (tuin)palen, speeltoestellen, pergola's, verkeersborden en vlaggenmasten.


Eerst wordt een gat gemaakt met een grondboor, waarna de paal erin kan worden gezet. Daarna wordt de grond om de paal deels weggegraven, op zo'n manier dat de paal nog wel blijft staan. Het gat wordt voor de helft gevuld met schoon leidingwater. Direct daarna wordt de mortel in het gat gegoten, totdat het gat helemaal gevuld is. Na 15 minuten is de betonspecie hard en staat de paal vast.


Als alle palen vast zitten, worden aan de boven– en onderkant horizontale balken aangebracht tussen de palen. Nu is het frame klaar om de tuinschermen er tegenaan te bevestigen. Het zijn wilgenschermen. Deze zijn gemakkelijk op maat te maken met een mes of een schaar. We timmeren de wilgenschermen vast met wat krammen. Dit doe je aan de voor- en achterzijde zodat het tuinscherm er aan alle kanten mooi uit ziet.


Scheidingswandje


Onze klussers maken ondertussen een scheidingswandje en een tafelblad van MDF. Dat betekent zagen, boren, verzinken en schroeven. Het scheidingswandje wordt straks beplakt met bladmuziek. Dat kan niet direct op MDF geplakt worden, want dan zou de lijm erin trekken. Daarom worden de platen eerst in de grondverf gezet voor een goede basis. Vooraf gronden werkt een stuk gemakkelijker dan verven als het wandje al helemaal in elkaar zit.


Het schedingswandje is niet overal even netjes gezaagd. Dat is ook niet nodig, want met de frees maak je de randen eenvoudig gelijk. Hiervoor wordt een bovenfrees in combinatie met een kantenfreesje gebruikt. Bij zo'n freesje is de diameter van het geleidewieltje even groot als het snij-gedeelte. Hierdoor liggen de randen na het frezen precies in één vlak.


Het scheidingswandje is nu klaar om afgewerkt te worden. Voordat de bladmuziek er tegenaan kan, moeten de schroefgaten gevuld worden. Zou je dat niet doen, dan blijf je ze door het papier heen zien en dat is natuurlijk niet mooi. En zoals altijd geldt: na plamuren komt schuren.


Voor de bladmuziek hebben we wat oude muziekboeken op de kop weten te tikken. Om het scheidingswandje een speelse uitstraling te geven, worden de bladen er niet uitgeknipt, maar gescheurd. Voor het plakken van de bladmuziek wordt behangplaksel gebruikt. Een heel pakje plaksel zou teveel van het goede zijn, daarom wordt een kant-en-klare lijm gebruikt. Normaal gebruik je die voor het plakken van behangranden, maar voor dit doel is het ook prima te gebruiken. Een voordeel is dat je niet hoeft te kliederen met emmers en water.


De lijm wordt eenvoudig aangebracht met  een verfrolletje, waarna de stukken bladmuziek lekker nonchalant tegen het scheidingswandje worden geplakt. Er moet nu alleen nog een vernislaag overheen. Dan zijn de noten goed beschermd.


Tafelblad



Eén kant van het tafelblad komt in het scheidingswandje te rusten. Onder het andere eind komt een poot, die gemaakt is van een stuk PVC-buis en een paar ronde schijven uit MDF. Twee schijven komen onder de buis. Zo krijgt de tafelpoot de uitstraling van een zuil. De derde schijf past precies in de PVC-buis. Met een paar schroefjes kunnen de schijven aan de buis bevestigd worden.


De grijze kleur van het PVC is natuurlijk niet mooi. Daarom hebben we de poot beplakt met een witte zelfklevende folie. Je zou deze ook kunnen schilderen, maar dan moet je schuren, primeren, weer schuren, aflakken, nog een keer schuren en de laatste laklaag aanbrengen. Met plakfolie gaat het toch een stuk sneller, en het eindresultaat is net zo mooi. Voor de zwarte banden wordt een sterke tape gebruikt. Door de kunststof laag die erop zit, is de tape waterdicht en dus goed schoon te houden. Nu is het tafelblad klaar om geplaatst te worden.










Vergelijkbare artikelen